Irena Santor – profil biograficzny [wiek, wzrost, życiorys, mąż i dzieci]

Piosenkarka o wyjątkowym, krystalicznie czystym głosie, uważana za jedną z najwybitniejszych postaci polskiej estrady. Jest znana z niezapomnianych przebojów takich jak „Embarras”, „Już nie ma dzikich plaż”, „Małe mieszkanko na Mariensztacie”, „Powrócisz tu” oraz „Tych lat nie odda nikt”. To ona jako pierwsza w Polsce otrzymała honorowy tytuł doktora honoris causa. Urodziła się 9 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim, miejscowości położonej na Pomorzu.

W ciągu swojej kariery artystycznej zdobyła ogromne uznanie za swoje nieprzemijające utwory, które od lat cieszą się dużą popularnością i są powszechnie lubiane. Jej głos, pełen emocji i niezwykle wyrazisty, przyczynił się do jej legendarnej reputacji w polskim świecie muzyki. Jej wkład w kulturę muzyczną Polski jest niezatarte, a jej osiągnięcia, zarówno artystyczne, jak i honorowe, pozostają nieocenione.

Irena Santor – kim jest?

Irena Santor, urodzona 9 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim, jest jedną z najbardziej cenionych polskich piosenkarek, specjalizującą się w szeroko pojętym popie tradycyjnym. Jej kariera artystyczna rozpoczęła się w latach 1951–1959, kiedy to była solistką Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Zespół ten, znany z interpretacji muzyki folkowej oraz świątecznej, odegrał istotną rolę w jej artystycznym rozwoju.

Po zakończeniu współpracy z „Mazowszem” w 1959 roku, Irena Santor rozpoczęła karierę solową, która przyniosła jej liczne sukcesy i uznanie. W ciągu swojej kariery zdobyła popularność dzięki wielu przeboje, które na stałe wpisały się do kanonu polskiej muzyki rozrywkowej. Do jej najważniejszych utworów należą „Maleńki znak” (1960) oraz „Embarras” (1960), które były hitami na początku jej kariery. W kolejnych latach zdobywała coraz większą popularność dzięki piosenkom takim jak „Powrócisz tu” (1966) i „Tych lat nie odda nikt” (1970). Jej twórczość obejmowała także utwory takie jak „Już nie ma dzikich plaż” (1985), które utrwaliły jej pozycję na polskiej scenie muzycznej.

Irena Santor jest także znana ze współpracy z wieloma znakomitymi artystami polskiej estrady. W jej dyskografii znajdują się liczne duety z takimi wykonawcami jak Mieczysław Foggi, Edyta Górniak, Krzysztof Cugowski, Magda Umer, Andrzej Sikorowski, Zbigniew Wodecki, Katarzyna Stankiewicz, Paweł Kukiz, Alibabki, Wojciech Gąssowski, Jerzy Połomski, Anna Maria Jopek, Grzegorz Turnau, Grażyna Łobaszewska oraz Justyna Steczkowska. Jej współprace te świadczą o wszechstronności jej talentu i wpływie, jaki wywarła na polską muzykę.

Irena Santor pozostaje jedną z najważniejszych postaci w historii polskiego popu tradycyjnego, której twórczość nadal inspiruje nowe pokolenia artystów i słuchaczy.

Irena Santor – wiek, wzrost, waga

Irena Santor, urodzona 9 grudnia 1934 roku, jest ikoną polskiej muzyki. Dziś, mając 89 lat, pozostaje jedną z najbardziej wpływowych postaci na krajowej scenie artystycznej. Santor, która mierzy 172 centymetry wzrostu, przez ponad siedem dekad kariery zdobyła uznanie jako wybitna piosenkarka. Jej niezapomniane przeboje, takie jak „Już nie ma dzikich plaż” czy „Tych lat nie odda nikt”, stały się klasyką, której słuchają pokolenia Polaków. Jej wkład w polską muzykę i jej nieprzerwana obecność na scenie przez tak długi czas czynią ją prawdziwą legendą. Osiągnięcia Ireny Santor są świadectwem jej talentu i pasji do muzyki, a jej piosenki wciąż pozostają ważnym elementem polskiej kultury muzycznej.

Irena Santor – życiorys i życie prywatne

Irena Santor, urodzona 9 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim, to jedna z najwybitniejszych postaci polskiej muzyki rozrywkowej. Jej kariera rozpoczęła się w latach 50. XX wieku jako solistka Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, gdzie zdobyła pierwsze szlify artystyczne. Po opuszczeniu zespołu w 1959 roku, rozpoczęła działalność solową, która przyniosła jej ogromną popularność.

W 1960 roku Santor zdobyła uznanie dzięki przebojom „Maleńki znak” i „Embarras”, które przyniosły jej pierwsze nagrody na festiwalu w Sopocie. Jej dalsze sukcesy to między innymi przeboje „Powrócisz tu” (1966), „Tych lat nie odda nikt” (1970) oraz „Już nie ma dzikich plaż” (1985). Santor zyskała także szerokie uznanie dzięki współpracy z wieloma znakomitymi artystami, takimi jak Mieczysław Fogger, Edyta Górniak, czy Zbigniew Wodecki.

Swoją karierę artystyczną rozwijała na międzynarodowej scenie, zdobywając nagrody na festiwalach w Rio de Janeiro czy na Majorce. Koncertowała w większości krajów Europy, obu Amerykach, Azji i Australii. W 1970 roku otrzymała Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za utwór „Embarass”. Jej umiejętności wokalne, opisane jako mezzosopran koloraturowy, oraz perfekcyjna technika głosowa, sprawiły, że jej występy były doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą.

W życiu prywatnym Santor przeżyła wiele trudnych chwil. W 1958 roku wyszła za mąż za Stanisława Santora, koncertmistrza Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji. Małżeństwo zakończyło się rozwodem po 19 latach, ale pozostali w przyjaźni. W 1959 roku, zaledwie kilka dni po narodzinach, zmarła ich córka, co miało wpływ na rozpad ich związku. Po rozwodzie Santor była związana z aktorem Zbigniewem Korpolewskim, którego poznała w warszawskim Teatrze Syrena.

W 1961 roku Santor uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu, który zakończył się tragicznie dla jednej osoby, a Santor sama doznała tylko niewielkich obrażeń. W 2000 roku zdiagnozowano u niej nowotwór piersi, który udało się skutecznie wyleczyć dzięki szybkiej interwencji medycznej. Santor nie ukrywała swojej choroby, angażując się w działania na rzecz promocji badań profilaktycznych.

Artystka jest również znana ze swojej pasji do zbierania bursztynów i szlachetnych kamieni oraz z posiadania obszernej kolekcji karykatur. Mimo zakończenia kariery artystycznej w 2021 roku, jej wpływ na polską muzykę i jej działalność charytatywna pozostają istotnym elementem jej życia. Irena Santor to postać, której dorobek artystyczny i osobisty wpisują się na trwałe w historię polskiej kultury muzycznej.

Irena Santor – wykształcenie

W 1948 roku, razem z matką, zamieszkała w Polanicy-Zdroju, gdzie rozpoczęła naukę w Gimnazjum Zdobienia Szkła. Po pewnym czasie kontynuowała edukację w Zasadniczej Szkole Zawodowej Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej. Już wtedy nauczycielki dostrzegały jej talent wokalny i sugerowały, aby skupiła się na śpiewie. Podczas pobytu w polanickim Domu Zdrojowym, gdzie przebywał Zdzisław Górzyński, dyrygent opery poznański, jedna z jej nauczycielek postanowiła poprosić muzyka o przesłuchanie uczennicy. Górzyński, doceniając jej umiejętności wokalne, postanowił napisać list rekomendacyjny dla młodej artystki. List ten trafił do Tadeusza Sygietyńskiego, założyciela Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”, co stało się ważnym krokiem w jej późniejszej karierze muzycznej.

W tej fazie życia Irena Santor, już jako nastolatka, zaczęła zdobywać uznanie dzięki swojemu talentowi i determinacji, co miało kluczowe znaczenie dla jej przyszłego sukcesu w świecie muzyki.

Irena Santor – skąd pochodzi?

Irena Santor, urodzona 9 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim, to jedna z najwybitniejszych polskich piosenkarek, której kariera obejmuje szerokie spektrum popu tradycyjnego. Jej artystyczna podróż rozpoczęła się w latach 1951–1959, kiedy była solistką Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Zespół ten, znany z wykonywania muzyki folkowej i świątecznej, odegrał kluczową rolę w jej wczesnym rozwoju muzycznym.

Po zakończeniu współpracy z „Mazowszem” w 1959 roku, Irena Santor rozpoczęła solową karierę, zdobywając popularność dzięki licznym hitom. Do jej najbardziej znanych utworów należą „Maleńki znak” (1960) oraz „Embarras” (1960). Jej kolejne przeboje, takie jak „Powrócisz tu” (1966) i „Tych lat nie odda nikt” (1970), umocniły jej pozycję na polskiej scenie muzycznej. W 1985 roku wydała piosenkę „Już nie ma dzikich plaż”, która również zyskała dużą popularność.

Santor współpracowała z wieloma znakomitymi artystami, takimi jak Mieczysław Foggi, Edyta Górniak czy Krzysztof Cugowski, co podkreśla jej wszechstronność i wpływ na polską muzykę. Jej wkład w kulturę muzyczną Polski jest nieoceniony.

Irena Santor – rodzice, rodzeństwo

Irena Santor, z domu Wiśniewska, przyszła na świat w Papowie Biskupim w 1934 roku. Jednakże już w 1935 roku jej rodzina przeprowadziła się do Solca Kujawskiego. Tragiczne wydarzenia II wojny światowej mocno wpłynęły na jej życie – w wyniku działań niemieckiej organizacji Selbstschutz, jej ojciec Bernard został zamordowany. 

W 1948 roku, po wojnie, Santor wraz z matką osiedliła się w Polanicy-Zdroju. Tam uczęszczała do Gimnazjum Zdobienia Szkła, a później kontynuowała naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej. Już wtedy jej nauczycielki dostrzegły jej talent wokalny i sugerowały jej poświęcenie się śpiewowi. Wykorzystując okazję pobytu w polanickim Domu Zdrojowym, gdzie przebywał Zdzisław Górzyński, dyrygent opery w Poznaniu, jedna z nauczycielek poprosiła go o przesłuchanie młodej uczennicy.

Górzyński był pod wrażeniem jej talentu i postanowił wspierać jej karierę, dając jej list rekomendacyjny, który trafił do Tadeusza Sygietyńskiego, założyciela renomowanego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Dzięki temu, Irena Santor miała szansę rozpocząć swoją muzyczną karierę, która miała później rozwinąć się w imponującą i pełną sukcesów drogę artystyczną.

Irena Santor – mąż, dzieci

Irena Santor, znana artystka, w 1958 roku poślubiła Stanisława Santora (1922–1999), koncertmistrza i pierwszego skrzypka Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji pod batutą Stefana Rachonia, a także muzyka związane z Warszawską Operą Kameralną. Po dziewiętnastu latach ich małżeństwo zakończyło się rozwodem, jednak para utrzymywała przyjazne relacje. W styczniu 2021 roku Santor ujawniła, że w 1959 roku urodziła córkę Sylwię ze związku z Santorem. Niestety, dziecko zmarło po dwóch dniach, co miało wpływ na rozpad ich małżeństwa.

Po rozstaniu z Santorem, Irena Santor związała się na dłużej z aktorem Zbigniewem Korpolewskim (1934–2018), którego poznała w warszawskim Teatrze Syrena, gdzie później pełnił funkcję dyrektora.

5 listopada 1961 roku Santor była uczestniczką wypadku samochodowego w drodze z Łodzi do Warszawy. Samochód prowadzony przez Jerzego Abratowskiego wpadł w poślizg i uderzył w drzewo, co doprowadziło do śmierci Ludmiły Jakubczak, żony Abratowskiego. Zarówno Abratowski, jak i Santor, odnieśli jedynie niewielkie obrażenia.

6 kwietnia 2000 roku u Ireny Santor zdiagnozowano nowotwór piersi. Artystka nie ukrywała swojej choroby i aktywnie angażowała się w kampanie promujące regularne badania ginekologiczne i mammograficzne. W jej przypadku nowotwór został wykryty we wczesnym stadium, a operacja w warszawskim Centrum Onkologii zakończyła się sukcesem.

Irena Santor jest matką chrzestną Julii, córki piosenkarki Łucji Prus. Pasjonuje się zbieraniem bursztynów i kamieni szlachetnych oraz posiada dużą kolekcję własnych karykatur. Mieszka na Osiedlu Stawki w Warszawie.

Irena Santor – gdzie mieszka?

Irena Santor, jedna z najważniejszych postaci w polskiej muzyce, w swoim życiu mieszkała w kilku istotnych miejscach, które miały wpływ na jej rozwój artystyczny. W swojej młodości zamieszkała w Solcu Kujawskim, małym mieście położonym w województwie kujawsko-pomorskim. Tam spędziła część swojego dzieciństwa i wczesnej młodości, co miało swoje znaczenie w kształtowaniu jej osobowości i zainteresowań.

W 1948 roku, wraz z matką, przeniosła się do Polanicy-Zdroju, uzdrowiskowego miasta w Kotlinie Kłodzkiej. Polanica-Zdrój, z uwagi na swoje walory zdrowotne i malownicze otoczenie, stała się miejscem, gdzie Irena Santor mogła kontynuować swoją edukację oraz rozwijać swoje zdolności artystyczne. To właśnie w tym uzdrowiskowym mieście miały miejsce kluczowe wydarzenia, które wpłynęły na jej przyszłą karierę muzyczną. 

W Polanicy-Zdroju uczęszczała do Gimnazjum Zdobienia Szkła, a później do Zasadniczej Szkoły Zawodowej Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej. Jej czas spędzony w tym miejscu był istotny dla jej późniejszego rozwoju, a także przyczynił się do odkrycia jej talentu wokalnego. 

Podsumowując, Irena Santor mieszkała zarówno w Solcu Kujawskim, gdzie zaczęła swoje życie, jak i w Polanicy-Zdroju, które odegrało ważną rolę w jej artystycznej karierze.