Edward Żentara, urodzony 18 marca 1956 roku w Sianowie, zmarł 25 maja 2011 roku w Tarnowie, był polskim aktorem i reżyserem teatralnym, filmowym oraz telewizyjnym. Zyskał sławę dzięki różnorodnym rolom, które na trwałe zapisały się w historii polskiej kinematografii. Jego znakomite kreacje to między innymi postać plastyka-karateki w dramacie „Karate po polsku” (1982) w reżyserii Wojciecha Wójcika oraz wrażliwego poety Janka Pradery w poetyckim filmie Witolda Leszczyńskiego „Siekierezada” (1985).
Jednym z najważniejszych momentów w jego karierze była rola Maksymiliana Kolbe w biograficznym dramacie Krzysztofa Zanussiego „Życie za życie. Maksymilian Kolbe” (1991), która przyniosła mu uznanie zarówno krytyków, jak i widzów. Żentara był również znany z kreacji generała Rajmunda Sieradzkiego, komendanta wojewódzkiej policji w serialu sensacyjnym Polsatu „Fala zbrodni” (2003–2008). Ponadto wcielał się w postać Wiktora Nachorskiego, męża Marioli (w tej roli Marta Klubowicz), w operze mydlanej Polsatu „Pierwsza miłość” (2005–2011).
Żentara pozostawił po sobie niezatarte wrażenie dzięki swojej wszechstronności i umiejętności wnikliwego portretowania różnorodnych postaci. Jego praca i talent znacząco wpłynęły na rozwój polskiej sztuki filmowej i teatralnej.
Spis treści:
Edward Żentara – kim był?
Edward Żentara (ur. 18 marca 1956 w Sianowie, zm. 25 maja 2011 w Tarnowie) był polskim aktorem i reżyserem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Znany jest z wielu ról, które zapisały się w historii polskiej kinematografii.
Żentara zdobył popularność rolą plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika „Karate po polsku” z 1982 roku. Kolejną pamiętną kreację stworzył jako wrażliwy poeta Janek Pradera w poetyckim filmie Witolda Leszczyńskiego „Siekierezada” z 1985 roku. W 1991 roku zagrał Maksymiliana Kolbego w dramacie biograficznym Krzysztofa Zanussiego „Życie za życie. Maksymilian Kolbe”, co przyniosło mu uznanie zarówno krytyków, jak i widzów.
Edward Żentara był również znany z występów w popularnych serialach telewizyjnych. W latach 2003–2008 wcielał się w postać generała Rajmunda Sieradzkiego, komendanta wojewódzkiej policji, w sensacyjnym serialu Polsatu „Fala zbrodni”. W operze mydlanej Polsatu „Pierwsza miłość” (2005–2011) grał Wiktora Nachorskiego, męża Marioli (Marta Klubowicz).
Jego talent i osiągnięcia zostały docenione licznymi nagrodami. W 1986 roku otrzymał nagrodę Złoty Ekran przyznawaną przez tygodnik „Ekran”. W 1987 roku został laureatem Złotej Kaczki, a także nagrody im. Zbyszka Cybulskiego w kategorii najlepszego polskiego aktora za rok 1986. W 1989 roku uhonorowano go Brązowym Krzyżem Zasługi za wkład w rozwój polskiej kultury.
Edward Żentara pełnił również funkcje dyrektorskie w teatrach. W latach 2004–2005 był dyrektorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego, a od 2008 do 2011 roku kierował Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.
Żentara był postacią niezwykle wszechstronną, potrafiącą z powodzeniem realizować się zarówno na scenie teatralnej, jak i przed kamerą filmową. Jego dorobek artystyczny oraz wkład w polską kulturę pozostają nieocenione, a jego role wciąż są pamiętane i doceniane przez kolejne pokolenia widzów.
Edward Żentara – wiek, wzrost, waga
Edward Żentara, urodzony 18 marca 1956 roku w Sianowie, był znanym polskim aktorem, który zapisał się w historii kina i teatru swoimi wybitnymi rolami. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie, kiedy w wieku 55 lat popełnił samobójstwo 25 maja 2011 roku w Tarnowie.
Żentara, będący postacią o niezwykłym talencie, stał się inspiracją dla wielu młodych aktorów. Jego kariera była pełna niezapomnianych występów, zarówno na scenie teatralnej, jak i w filmie. Jego dorobek artystyczny obejmuje wiele ról, które zyskały uznanie krytyków i publiczności.
Edward Żentara był nie tylko utalentowanym aktorem, ale także człowiekiem o imponującej posturze. Mierzył 182 centymetry wzrostu, co dodawało mu charyzmy i scenicznej prezencji. Jego wysoka sylwetka oraz wyjątkowa zdolność do wcielania się w różnorodne postaci sprawiały, że był zauważalny i ceniony przez reżyserów i widzów.
Życie Edwarda Żentary, choć zakończone przedwcześnie, pozostawiło trwały ślad w polskiej kulturze. Jego praca i wkład w rozwój polskiego teatru i filmu są nieocenione. Mimo tragicznego końca, pamięć o nim pozostaje żywa w sercach tych, którzy mieli okazję podziwiać jego talent.
Edward Żentara – życiorys i życie prywatne
Edward Żentara (ur. 18 marca 1956 w Sianowie, zm. 25 maja 2011 w Tarnowie) był polskim aktorem oraz reżyserem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Znany z ról takich jak plastyk-karateka w dramacie Wojciecha Wójcika „Karate po polsku” (1982), wrażliwy poeta Janek Pradera w filmie poetyckim Witolda Leszczyńskiego „Siekierezada” (1985) oraz Maksymilian Kolbe w biograficznym dramacie Krzysztofa Zanussiego „Życie za życie. Maksymilian Kolbe” (1991). Grał również generała Rajmunda Sieradzkiego w serialu sensacyjnym Polsatu „Fala zbrodni” (2003-2008) oraz Wiktora Nachorskiego w operze mydlanej Polsatu „Pierwsza miłość” (2005-2011).
Żentara zdobył wiele nagród, m.in. Złoty Ekran (1986), Złotą Kaczkę (1987) i nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego dla najlepszego polskiego aktora za rok 1986. W 1989 roku otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi. Był dyrektorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego (2004-2005) oraz Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2008-2011).
Urodzony w Sianowie, Żentara dorastał w Koszalinie. Jego młodszy brat, Leszek Żentara, również został aktorem. Edward ukończył Szkołę Podstawową nr 10 oraz Liceum Ekonomiczne w Koszalinie. Studiował na Wydziale Aktorskim w łódzkiej Szkole Filmowej, którą ukończył w 1980 roku.
Żentara zadebiutował na scenie w 1975 roku w Teatrze Propozycji „Dialog” w Koszalinie. Po ukończeniu studiów występował w wielu teatrach w Polsce, m.in. im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Polskim w Warszawie, Starym w Krakowie, Teatrze Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Polskim w Szczecinie oraz Bałtyckim Teatrze Dramatycznym, gdzie był dyrektorem artystycznym.
W 1986 roku rola tytułowa w sztuce Georga Büchnera „Woyzeck” przyniosła mu Główną Nagrodę Aktorską na XXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Występ w monodramie „Romans z Monizą Clavier” według Sławomira Mrożka przyniósł mu nagrody na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. W 1988 roku odebrał nagrodę prezydenta miasta Krakowa za wybitne dokonania w dziedzinie twórczości filmowej i teatralnej.
Żentara rozpoczął karierę filmową w 1978 roku, występując w serialu „Rodzina Połanieckich”. Jego debiut kinowy nastąpił w 1981 roku w filmie Feliksa Falka „Był jazz”. Rola Piotra w „Karate po polsku” oraz wrażliwego poety Janka Pradery w „Siekierezadzie” przyniosły mu Złoty Ekran i nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. Zagrał również księdza Władysława Rybę w serialu „Trzy młyny” (1984), a także liczne role wojskowych i oficerów w polskich i zagranicznych produkcjach.
W 2007 roku wystąpił w filmie „Teczka Kossakowskiego”, który zdobył nagrodę dla najlepszego polskiego filmu na Sopot Film Festival. Był także związany z teatrem jako reżyser i dyrektor artystyczny różnych instytucji teatralnych.
Żentara był żonaty z Martą Żentarą i miał syna Mikołaja, muzyka zespołów Kriegsmaschine i Mgła. Niestety, 25 maja 2011 roku popełnił samobójstwo w swoim tarnowskim mieszkaniu. Został pochowany 30 maja 2011 na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Gnieźnieńskiej w Koszalinie.
Edward Żentara – wykształcenie
Edward Żentara zdobywał swoje wykształcenie w Koszalinie, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 10. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ekonomicznym, znanym również jako „Ekonom” w Koszalinie. Po ukończeniu szkoły średniej, Żentara postanowił rozwijać swoje zainteresowania aktorskie i rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Studia te ukończył w 1980 roku, co pozwoliło mu rozpocząć bogatą karierę w świecie teatru, filmu i telewizji.
Jego edukacja, zarówno na poziomie podstawowym, jak i średnim, stanowiła solidną podstawę do dalszego kształcenia w prestiżowej łódzkiej uczelni filmowej. Wydział Aktorski w łódzkiej Szkole Filmowej jest znany z wysokiego poziomu nauczania i przygotowania studentów do profesjonalnej kariery aktorskiej, co bez wątpienia przyczyniło się do późniejszych sukcesów Żentary na scenie i ekranie.
Zakończenie studiów w 1980 roku oznaczało dla Edwarda Żentary początek intensywnej i owocnej pracy artystycznej, która przyniosła mu uznanie i trwałe miejsce w historii polskiego teatru i kina.
Edward Żentara – skąd pochodzi?
Edward Żentara, urodzony 18 marca 1956 roku w Sianowie, był wybitnym polskim aktorem i reżyserem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Znany jest z wielu ikonicznych ról, które na stałe wpisały się w historię polskiego kina.
Żentara zasłynął rolą plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika „Karate po polsku” z 1982 roku. Jego kolejna pamiętna kreacja to wrażliwy poeta Janek Pradera w filmie „Siekierezada” Witolda Leszczyńskiego z 1985 roku. W 1991 roku wcielił się w postać Maksymiliana Kolbego w dramacie biograficznym Krzysztofa Zanussiego „Życie za życie. Maksymilian Kolbe”, zdobywając uznanie krytyków i widzów.
Żentara występował również w popularnych serialach telewizyjnych. W latach 2003–2008 grał generała Rajmunda Sieradzkiego, komendanta wojewódzkiej policji, w serialu „Fala zbrodni”. W operze mydlanej „Pierwsza miłość” (2005–2011) wcielał się w rolę Wiktora Nachorskiego, męża Marioli.
Jego talent został nagrodzony wieloma wyróżnieniami, w tym Złotym Ekranem (1986), Złotą Kaczką (1987) oraz nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego (1986). W 1989 roku otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi.
Pełnił także funkcje dyrektorskie w teatrach: Bałtyckim Teatrze Dramatycznym (2004–2005) oraz Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2008–2011).
Edward Żentara pochodził z Sianowa, małego miasta w Polsce, co ukształtowało jego wrażliwość i talent, które przyniosły mu uznanie w całym kraju.
Edward Żentara – rodzice, rodzeństwo
Edward Żentara przyszedł na świat 18 marca 1956 roku w Sianowie. Jego rodzina wkrótce przeniosła się do Koszalina, gdzie dorastał. Zamieszkiwali w budynku przy ulicy Zwycięstwa 177. Edward nie był jedynym członkiem rodziny, który wybrał ścieżkę artystyczną. Jego młodszy brat, Leszek Żentara, urodzony 18 sierpnia 1959 roku, również zdecydował się na karierę aktorską.
Edward Żentara wychowywał się w otoczeniu rodzinnym, które miało duży wpływ na jego przyszłe wybory zawodowe. Chociaż nie ma zbyt wielu informacji o jego rodzicach, to wiadomo, że wspierali oni swoje dzieci w realizacji ich pasji i talentów. Rodzice Edwarda musieli być dumni z osiągnięć swoich synów, którzy obaj zdobyli uznanie w świecie aktorstwa.
Rodzina Żentarów była związana z Koszalinem przez wiele lat, co miało wpływ na rozwój artystyczny Edwarda. To właśnie tam spędził swoje dzieciństwo i młodość, co ukształtowało jego wrażliwość artystyczną i dalszą karierę.
Edward Żentara, zainspirowany być może talentem swojego brata Leszka, postanowił podążyć za swoją pasją i rozwijać swoje umiejętności aktorskie. Jego decyzja o wyborze tej ścieżki życiowej okazała się trafna, ponieważ zdobył szerokie uznanie zarówno w teatrze, jak i w filmie.
Rodzinne relacje Edwarda Żentary, zwłaszcza bliskość z bratem Leszkiem, miały znaczący wpływ na jego życie osobiste i zawodowe. Obaj bracia, choć każdy z nich osiągnął sukces na własny sposób, pozostawili trwały ślad w polskiej kulturze. Edward Żentara, pomimo przedwczesnej śmierci, pozostaje w pamięci wielu jako wybitny aktor, który potrafił poruszać serca i umysły swoją grą. Jego dorobek artystyczny jest świadectwem talentu i pasji, którą wniósł do świata aktorstwa.
Edward Żentara – żona, dzieci
Żentara urodził się w Sianowie, dorastał w Koszalinie, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 10 oraz Liceum Ekonomiczne. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej Szkoły Filmowej, którą ukończył w 1980 roku. Debiutował w 1975 roku w Teatrze Propozycji „Dialog” w Koszalinie. W trakcie swojej kariery scenicznej występował w wielu teatrach w Polsce, m.in. Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Teatrze Polskim w Warszawie oraz Starym Teatrze w Krakowie.
W życiu prywatnym Edward Żentara był żonaty z Martą Żentarą. Miał syna, Mikołaja, który jest muzykiem i gra w zespołach Kriegsmaschine i Mgła. Żentara zmarł tragicznie 25 maja 2011 roku, popełniając samobójstwo w swoim mieszkaniu w Tarnowie. Pozostawił list, w którym tłumaczył swoje postępowanie. Przyczyną jego decyzji były problemy zawodowe oraz osobiste. Został pochowany 30 maja 2011 na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Gnieźnieńskiej w Koszalinie.
Życiorys Edwarda Żentary jest przykładem pełnego pasji życia artysty, który pomimo wielu sukcesów zawodowych, zmagał się z trudnościami osobistymi. Jego dorobek artystyczny oraz wkład w polską kulturę pozostają nieocenione.